Gegevens:

Soms doet van je houden pijn.
Doods in mijn hart,
schaduwen in mijn hoofd,
bang om dicht bij je te zijn.

Een rake klap van ieder woord.
Het raakt mijn ziel,
verstikkend en slopend,
totdat het de liefde versmoord.

Het balanceren aan de afgrond is begonnen.
Even blijf ik doelloos staan,
krabbel ik weer terug,
of geef ik me gewonnen.

Dan zie je in dat je te ver bent gegaan.
Je blik was vertroebeld,
gedachten misleid,
en je trekt me bij de rand vandaan.

Van je houden doet soms pijn.
Toch heb ik dit liever,
dan leven met het gevoel
dat die pijn er nooit meer zal zijn.