Gegevens:

In jouw zachte blauwe ogen lieve papa,

heb ik zo vaak verdriet gelezen,

het gaat naar zovele jaren terug,

kerstmis, je zou het zonder mama beleven.

Je zat zo klein, zo machteloos,

op de rand van jullie bed,

mama had je een briefje geschreven,

zei vond nieuwe liefde, heeft je haar hart buiten gezet...

Wat was de wereld zo oneerlijk,

wat was het pijnlijk, te zien hoe je leed,

je wou nog wel vechten, voor ons,

maar je voelde hoe ze uit je vingers weg gleed.

Maanden sleten pijnlijk voorbij,

met pak en zak zat je naast mij,

ergens boven op de trap, maakt niet uit welke tree,

maar je moest gaan, ik las je verdriet,

je reed weg, en ik had al heimwee....

In jouw zachte blauwe ogen, mijn lieve daddy,

heb ik hard verdriet wel vaak herlezen,

ik heb je hart voelen breken,

het veranderde mij in een ander wezen...

Niet één iemand is in mijn ogen zo sterk,

om door te vechten, met verdriet in de ogen,

jij papa, bent mijn voorbeeld als ik zwak ben,

dan kom jij de tranen uit m'n ogen drogen...

daddy's girl... katia