Gegevens:

De gelegenheid nam mij tot dief,

al was het maar voor heel even,

verdwaald in innige omhelzing,

kwam dit koude hart tot leven.

Geen zee waar ik in verdrink,

waarom dan wel in jouw blik,

geen doren die mij kan raken,

jij raakt mij, in mijn diepste "ik".

Geen enige kans om te ontdooien,

mijn hart klopt wel verder, zo koud,

gevoelens weer veilig opgeborgen,

bedek de wonde met je zeezout.

Morgen is weer een nieuwe dag,

misschien weer die gelegenheid,

een omhelzing verstrengeld met zonde,

dorens drijven op zee, heb geen spijt!